Een happy new year vanuit Zambia!

Op oudjaarsdag zijn we met de net gearriveerde Nederlandse co-assistent Elsa naar luanshya (stadje verder op) gegaan om boodschappen te doen voor oudjaarsavond. Ons vervoersmiddel was een minibusje, wat gaat als volgt: je gaat gewoon ergens aan de weg staan, als het busje aan komt zwaai even met je arm om te laten weten dat je mee wilt, vervolgens wordt er in het, al overvolle busje, plaatst gemaakt voor 4 mzungus, wat betekend dat andere mensen bij elkaar op schoot moeten. En zo hobbel je met meer dan 20 mensen in een busje voor 12 personen naar je plaats van bestemming. Met twee karren vol boodschappen zijn we maar met een taxi terug gegaan naar ons guesthouse. Om toch de Nederlandse traditie een beetje voort te zetten hebben we s middags op een vuurtje oliebollen gebakken. 's Avonds kwamen ook Mathilde (nicht van Janine) en Daniëlle (een vriendin) aan en hebben we heerlijk getafeld. We hebben afgeteld tot 12 uur en geproost op het nieuwe jaar met een heerlijke fles champagne (lees: mierzoete druivensap met prik). Vervolgens, het kleine beetje vuurwerk wat we hadden gekocht afgestoken. Al met al toch nog een beetje een oud&nieuw gevoel. Zondag lekker een dagje gerelaxed. Van Mathilde hebben we een chitenge gekregen, heel Afrikaans en multifunctioneel, wordt gebruikt als: rok, omslagdoek, draagzak, maandverband, bevalkleedje, en ga zo maar door.. Maandag een rustig dagje op stage, s middags zijn we bezig geweest met ons onderzoek. Dinsdag was er een vrouw met een stuit die niet echt vorderde waardoor er besloten werd een keizersnede te doen. Tirza is met 2 Zambiaanse studenten mee geweest. Aangezien de gewone maat broeken in de OK op waren liep Tirza, in een broek waar ze 2x in paste, er heel charmant bij ;). Kind+moeder maakte het goed! Aangezien stuitbevallingen sinds wij hier zijn een trend is zijn was er woensdag weer een stuitbevalling. De vrouw dacht 8 maanden zwanger te zijn, maar bleek maar 28 weken. De bevallingen was niet meer te remmen en dus werd het kindje veel te vroeg geboren. Het kwam goed ter wereld, maar kachelde daarna weer in. En zo hadden we dus ook weer een reanimatie. Het kindje moest overgeplaatst worden naar Ndola, waarop Tirza weer een spannend ritje in de ambulance heeft gemaakt, maar gelukkig goed aangekomen. Verder merken we dat we steeds meer Malaria zien, op de maternity ward lagen er 4 vrouwen met Malaria, op de kinderafdeling lagen bijna alleen maar patiëntjes met Malaria en ook onze schoonmaakster en guard zijn door de ziekte geveld. Vrijdag zijn we weer op outreach geweest. Dit keer gingen we diep de bush in, alleen het ritje in de auto was al een hele belevenis, we waren blij dat we een 4x4 auto en een ervaren chauffeur hadden. Het was een zeer nuttige outreach; we gingen een zakje met babykleren brengen bij een zwangere met HIV, alleen wist niemand precies waar ze woonde, dus uiteindelijk zonder haar gevonden te hebben weer terug naar huis gekeerd. Maar voor ons wel een kans om te zien hoe mensen ver van het ziekenhuis leven. Zaterdag zijn we met z'n zessen en 2 Zambiaanse tour guides een dagje erop uit geweest naar het Nsobe Game Camp. We hebben daar een soort mini-safari gedaan, heerlijk gezwommen (eindelijk!) en s avonds lekker aan het water gegeten. Echt een dagje genieten! Vandaag een echte Zambiaanse kerkdienst (uitgenodigd en meegenomen door onze schoonmaakster) meegemaakt: 3 uur al swingend in de kerk! 's Middags met ons onderzoek bezig geweest; alle data is verzameld, nu alleen nog analyseren. Verder zijn we alledrie de afgelopen dagen een beetje ziek, zwak en misselijk geweest. Dus een dagje rust kon geen kwaad. Morgen beginnen we alweer aan onze laatste stageweek.